سرکوب اعتراضات هموطنان عرب اهوازی (خوزستانی) را محکوم می کنیم

ایران آزربایجانی دیل و کولتور اوجاغی کانادا

با نزدیک شدن ششمین سالگرد قیام مردم عرب اهواز (15 آوریل 1385) جوانان عرب اهواز از طریق شبکه های اجتماعی، مردم شهرهای اهواز را برای گرامیداشت سالگرد قیام و یاد شهدای آن فراخواندند. قیام ملتهای عرب منطقه برعلیه رژیم های خودکامه و وابسته نیز، عزم و جسارت جوانان اهوازی را در اعتراض به ظلم و بی عدالتی و بی حقوقی دو چندان کرد.

رژیم جمهوری اسلامی با تشخیص اینکه ممکن است روز 15 آوریل تبدیل به اعتراضات گسترده شده و نتایج غیر مترقبه و غافلگیرانه ای گردد، هفته ها قبل از 15 آوریل شروع به دستگیری فعالین مدنی – سیاسی عرب های اهواز کرد، چنانکه تا 15 آوریل بیش از 150 تن را دستگیر و روانه زندان ها کرده بود.

نا آرامی هائی که شب پنجشنبه 14 آوریل شروع شد به سرعت گسترش یافت و روزهای بعد با شدت ادامه یافت. عکس العمل رژیم جمهوری اسلامی و نیروهای سرکوبگر رسمی و غیررسمی اش وحشیانه و خارج از هرگونه تناسب با ماهیت اعتراضات بود. آنها گوئی سرزمینی را اشغال کرده اند، جان و مال و حیثیت مردم عرب اهواز برایشان ارزشی نداشت. آنها نشان دادند که نه تنها مرتجعین و فاناتیک های اسلامی بغایت ددمنشی هستند بلکه بهره ی زیادی نیز از ایدئولوژی برتری نژادی رژیم سرنگون شده پهلوی علیه مردم عرب برده اند، ایدئولوژیی که حیات و موجودیت اش وابسته به دشمنی با «غیر» است.

هموطنان عرب اهوازی ما چه می خواهند؟

پنج ـ شش میلیون عرب اقلیم اهواز برروی دریائی از ثروت نفت نشسته است، ولی سهم آنان از ثروت های بی کران سرزمین خود فقر و بی کاری و بی خانمانی و تحقیر و بی حرمتی است.

تغییر ترکیب جمعیتی اقلیم اهواز به ضرر مردم عرب، آسیمیله کردن مردم آن سرزمین اساس سیاست های رژیم پهلوی – اسلامی از آغاز تا به امروز بوده است.

غصب زمین های حاصلخیز مردم عرب و واگذاری آنها با شرایط سهل و وام های ترجیحی دولتی به غیر بومیان برای راندن و بی خانمان کردن مردم عرب از سرزمین های آباء و اجدادی خود با هدف پاک سازی اقلیم اهواز از وجود عرب ها.

بهانه کردن ویرانی شهرها و دهات اقلیم اهواز در جنگ عراق برای بی خانمان کردن و اخراج گسترده عرب ها از خانه و کاشانه خود، و محکوم کردن عرب های اهوازی به زندگی در «گتو»ها.

با سیاست های آشکار و بی پروای تبعیضی علیه اعراب 95% شغل های دولتی در دست غیر بومیان متمرکز شده است. در طول 80 سال حکومت پهلوی – اسلامی حتی یک استاندار عرب نیز در خوزستان وجود نداشته است. فقر و بیکاری و اعتیاد چندین برابر حد متوسط کشوری است.

مردم عرب اهواز از آموزش به زبان عربی که حاکمین «اسلامی» آنرا زبان مقدس قرآن می دادنند محروم اند! هیچ رسانه ای به زبان عربی برای مردم آن دیار وجود ندارد. نام شهرها و دهات اقلیم اهواز تغییر داده شده و تحریف می شود و هر آنچه نشانی از فرهنگ و میراث عرب اهوازی است نابود شده و تحت هوا و هوس مشتی مرتجع بی فرهنگ و نژاد پرست که سایه شومشان را برسر مردم رنجدید ه عرب منطقه گسترده اند.

فریاد و خروش مردم عرب اقلیم اهواز اعتراضی است علیه ستم ملی، علیه تبعیض سیاسی، فرهنگی و اقتصادی، علیه آپارتاید نژادی که طی دهه های متمادی مردم عرب اهواز آن را با گوشت و استخوان خود تجربه می کنند. اعتراضی است علیه فساد و زورگوئی، فلاکت و سیه روزی که با سیاست های عمدی و برنامه ریزی شده در حق مردم عرب اهواز اعمال می شود.

در این میان برخورد خبرگزاری های بین المللی مانند: رویترز، فرانسه، یونایتد پرس، و نیز سکوت، بایکوت و تاخیر (3 روزه) در انعکاس حوادث اهواز خود داستان دیگری است و در یک کلام شرم آور و نفرت انگیز می نماید.

ما از قیام مردم عرب اهواز علیه ستم ملی، بی عدالتی و تبعیض و تحقیر دفاع می کنیم.

ما سرکوب وحشیانه هموطنان اهوازی خود را بوسیله رژیم جمهوری اسلامی ایران محکوم می کنیم.

ما انزجار خود را از برخورد ریاکارانه و ناجوانمردانه رسانه های «مخالف» ایرانی علیه هموطنان عرب خود که با استفاده ابزاری از مفاهیمی چون وحدت ملی و تمامیت ارضی به تأیید این جنایات می پردازند اعلام می داریم.

ما در کنار برادران و خواهران عرب مان تا دست یابی به آزادی، برابری و حقوق کامل ملی مان خواهیم ایستاد

ایران آذربایجانی دیل و کولتور اوجاغی کانادا

بنیاد زبان و فرهنگ آذربایجان ایران – کانادا

تهران بیلیم یوردلارینین تورک اؤيرنجيلري نين يئني ايل موناسيبتينه بيلديريسي: «گوج بيرليکده دير…»

Tehran bilimyurdlarının Türk öyrəncilərinin yeni il münasibətinə bildirisi: “Güc Birlikdədir”

تهران بیلیم یوردلارینین تورک اؤيرنجيلري نين يئني ايل موناسيبتينه بيلديريسي: «گوج بيرليکده دير…»

سون زامانلاردا اورتادوغودا باش وئرن حاديثه لر و بو بؤلگه ده دئموکراسي اوغروندا اعتيراضلارين موثبت شکيلده سونوجلانماسي، بؤلگه ده کي دئموکراتيک حرکتلره بير اؤرنک اولاراق گؤرونمکده دير. يقين کي بو حرکتلرين دوزگون سونوجا وارماسيندا، ايجتيماعيي گوجلرين بير يؤنده اولماسی ان ائتکين عاميل ساييلا بيلر. گونئي آذربايجان ميللي حرکتي ده بير دئموکراتيک حرکت اولاراق بو دييشيکليکلردن ائتکيلنمکده دير.

آيريجا ميللي حرکتين زامان سورجينده گليشيمي و يئتيشکينليگي، چئشيتلي حاديثه لره اؤز منفعتلري اساسيندا توتومو و داورانيشي، بير سيرا سياسي آخينلارين خوشونا گلمه ييب و اونلاري ميللي حرکتين گوجونو اؤز منفعتلري يؤنونده قوللانماغا ماراقلانديريب.

بو اولايلار و ياخين گله جکده بونلارا بنزر اوز وئره بيله جک اولايلارين احتيمالي گونئي آزربايجانين دورمونو داها دا حساسلاشديرير. بو حساس دورومدا بؤلگه دييشيکليکلري قارشيسيندا آذربايجانين سون درجه حاضيرليليغي گرَکير. ميللتيميزين چيخارلاريني قوروماق اوچون بو حاضيرليليغين يارانماسيندا، ميللي حرکت و ميللي فعاللار اَن آغير گؤره وي داشيييرلار. بو اؤنملي گؤره وي يئرينه يئتيرمک اوچون ميللي فعاللارين داها آرتيق ايش بيرليک ايچريسينده بولونمالاري لازيمدير. آتا-بابالاريميز دئميشکن: «گوج بيرليکده دير…»

بو گئرچه يه ايناناراق بيز تهران بيليم يوردلاري نين تورک اؤيرنجيلري بو آماجا نايل اولماق يؤنونده 1390 ايليني «ميللي بيرليک ايلي»  آدلانديريلماسيني اؤنريريک. بو بيرليک تکجه، پلوراليزم (چوخونلولوق) و اورتاق ديرلره سؤيکنه رک حاياتا کئچيريله بيلر. طبيعي کي اولوملو و قاپساملي بير بيرليگين يارانماسي هر شئي دن اؤنجه بحث و ديالوق فضاسينین يارانماسيندان کئچير. بئله کي موختليف باخيشلارين سؤيله نيلمه سي نين آرديندان ايسته نيلن بيرليگين محورلري بليرلنه بيلر.

بئله ليکله يئني ايل موناسيبتي ايله بوتون آذربايجان ميللتيني تبريک ائده رک ميللي چاليشقانلار، قروپلار و تشکيلاتلاري بيرليک سورونونا داها آرتيق اؤنم وئرمه لريني و بو مسئله نی ايلک اؤنجه ليکلرينده يئرلشديرمه لريني اوموروق.

تهران، امیرکبیر، علم و صنعت ، شهید بهشتی، صنعتی شریف، خواجه نصیر، تربیت مدرس و آزاد بیلیم یوردلارینین تورک اؤیرنجی لری

 

Tehran bilimyurdlarının Türk öyrəncilərinin yeni il münasibətinə bildirisi: “Güc Birlikdədir”

Son zamanlarda Ortadoğuda baş verən hadisələr və bu bölgədə demokrasi uğrunda etirazların müsbət şəkildə sonuclanması, bölgədəki demokratik hərəkətlərə bir örnək olaraq görünməkdədir. Yəqin ki bu hərkətlərin düzgün sonuca varmasında, ictimaii güclərin bir yöndə olması ən etkin amil sayıla bilər. Güney Azərbaycan milli hərəkəti də bir demokratik hərəkət olaraq bu dəyişikliklərdən etkilənməkdədir.

Ayrıca milli hərəkətin zaman sürəcində gəlişimi və yetişkinliyi, çeşitli hadisələrə öz mənfəətləri əsasında tutumu və davranışı, bir sıra siyasi axınların xoşuna gəlməyib və onları milli hərəkətin gücünü öz mənfəətləri yönündə qullanmağa maraqlandırıb.

Bu olaylar və yaxın gələcəkdə bunlara bənzər üz verə biləcək olayların ehtimalı Güney Aəzrbaycanın durmunu daha da həssaslaşdırır. Bu həssas durumda bölgə dəyişiklikləri qarşısında Azərbaycanın son dərəcə hazırlılığı gərəkir. Millətimizin çıxarlarını qorumaq üçün bu hazırlılığın yaranmasında, milli hərəkət və milli fəallar ən ağır görəvi daşıyırlar. Bu önəmli görəvi yerinə yetirmək üçün milli fəalların daha artıq işbirlik içərisində bulunmaları lazimdir.  Ata-babalarımız demişkən: “Güc Birlikdədir…”

Bu gerçəyə inanaraq biz Tehran bilimyurdlarının Türk öyrənciləri bu amaca nail olmaq yönündə 1390 ilini “Milli Birlik İli” adlandırılmasını önəririk.

Bu birlik təkcə, plüralizm (çoxunluluq) və ortaq dəyərlərə söykənərək hayata keçirilə bilər. Təbii ki Olumlu və qapsamlı bir birliyin yaranması hər şeydən öncə bəhs və dialoq fəzasının yaranmasından keçir. Belə ki müxtəlif baxışların söylənilməsinin ardından istənilən birliyin mehvərləri bəlirlənə bilər.

Beləliklə yeni il münasibəti ilə bütün Azərbaycan millətini təbrik edərək milli çalışqanlar, qruplar və təşkilatları  birlik sorununa daha artıq önəm vermələrini və bu məsələni ilk öncəliklərində yerləşdirmələrini  umuruq.

Tehran, Əmirkəbir, Elmosənət, Şərif, Xacənəsir, Şəhid Beheşti, Tərbiyət Müdərris və Azad bilimyurdlarının Türk öyrənciləri

گونئی آذربایجان اتحاد و ترقی جمعیتی نین خوجالی سوی قیریمی بیلدیریسی

خوجالی سوی قیریمی – Khojali genocide – فاجعه نسل کشی خوجالی – Xocalı soykırımı

1992.نجی ایلین 25 فئورالینی 26 فئورالا باغلایان گئجه ، آذربایجان و دونیا تاریخینده قارانلیق و قانلی ، اینسانلیق آدینا اوتانج وئریجی بیر گئجه اولموش دور. همین گئجه ده ائرمنستان گوجلری و روسیه نین 366.نجی موتوریزه پیاده آلایی ، قره باغ بؤلگه سینین خوجالی شهرینده سون زامانلارین ان بؤیوک و دهشتلی سوی قیریمینا امضا آتدیلار. قره باغین ان بؤیوک سیویل (غیرنظامی) قتل عامی خوجالی سوی قیریمی دیر. بو فاجعه و ائرمنی لر و روسلارین ایشلدیکلری اینسانلیق سوچو ، او زامانلار چئشیدلی قوروم لار و مئدیالار طرفیندن تصدیق لندی. اینسان حاقلاری ساوونما مرکزی (1)، اینسان حاقلاری ایزله مه اؤرگوتو (2)، نیویورک تایمز قزئتی (3) و تایم درگی سی (4) اونلاردان بیر نئچه سی دیر. آذربایجان (قوزئی) دؤولتی نین رسمی رقم لرینه گؤره ، 63 اوشاق ، 106 قادین ، 70 یاشلی اولماق اوزره ، 613 نفر خوجالی دا قتل ائدیلیب. بونلارا علاوه اولاراق 487 یارالی ، 1275 نفر اسیر و 150 نفر ایتگین دوشوب لر.

گونئی آذربایجان اتحاد و ترقی جمعیتی اولاراق بو دهشتلی سوی قیریمی شدتله قیناییب و بو اینسانلیق سوچونون دونیا سویه سینده چئشیدلی دیاسپورالارین چالیشمالاری ایله اؤرت باس ائدیلمه سی و ائله جه ده میللتیمیزین مظلومیتی نی عبرت له ایزله ییریک.

آذربایجان میللتی بلکی ده ان چوخ سالدیریلارا ، سوی قیریملارا و باسقی لارا معروض قالان دونیا میللتلریندن بیریسی دیر. بوگونکو دوروم دا ، بو اولایلارا ساده جه دویغوسال یاناشمالار یئترلی دئییل. حاقلاریمیزی قوروماق و بیر داها فاجعه لرله قارشی – قارشی یا قالماماق اوچون “ندن” لر آرامالی ییق. قره باغ اشغالیندان سونرا ، طبیعی کی ائرمنی لر ان بؤیوک تورک دوشمانی کیمی گؤرونورلر. اونلارین آجیماسیزجا قان تؤکمه لری و بیزیم آجیناجاقلی جان و تورپاق ایتیرمه میزی آنلاماق اوچون ، خوجالی سوی قیریمیندان داها اسکی لره گئتمه لی ییک. بورادا ان اؤنملی فاکتور ، “میللی کیملیک” مسئله سیدیر. داها دوغروسو میللی کیملیک لرین دینی کیملیک لر قارشی سیندا داها آوانتاژلی اولدوقلاری.

میللی و دینی کیملیک لرینین چاتیشماسی ائرمنی لر و مسلمان لار (اصلینده آذربایجان تورک لری) مناسبت لرینده تمامیله آیدین دیر. رحکتلیک “محمد سعید اردوبادی” نین “قانلی سنه لر” کیتابیندا بو مسئله نی گؤرمه مک ایمکان سیزدیر:

سنه: 1905 م ، ایون آیینین 16 سیندا ، اوچ ائرمنی میللت چی سی (داشناق) قاجار قریه سینده بیر چوخ کندین مسلمان جماعتی نی (تورکلر) “آق اوغلان” آدلی بیر مکان دا توپلاییب اونلارا نطق ائتمیش لر:

“جماعت! بیز ائرمنی مسلمان و جمله قافقازلیلارا لازمدیر کی هر بیر مطلبه بیر مثل گتیریب تا اینکه بوطوریله جماعتیمیزه بیر سؤز باشا سالاق. زیرا بیزده خصوصا سیز مسلمانلاردا اصلا علم معرفت(!) نوری یوخدور… بیز ائرمنی ملتی نئچه وقتدن بری ، حقوق ملیه میزی و استقلال اداره میزی طلب ائتمک تمناسینداییز… نهایت بیزیم دوشمنیمیز اولان روسیه سلطنتی بؤیوک جثه لی فیل منزله سینده دیر… بلکه بو فیلین اتینی ، قانینی محو ائتمکله مدت لریله غفلت و اسارت ایچینده یاشامیش ملتلرینده یوزینه عدالت نوری دوشه … بیز ائرمنی لر ملتی چوخدان بری بو خیالده ایدیک کی قافقازدا بیر (قازان) یعنی (خوراک پیشیرن قاب) آسیب اونون ایچینده عدالت مساوات خورکلرینی پیشیریب سیزی و بیر نئچه طایفه لریده شو خورکدن حصه سینده ائده ک. شیمدی همان قازان حاضردیر و اونی قورماقابیر (سه پایه) اوچ آیاقلی اوجاق لازمدیر… همان سه پایه نین بیریسی ائرمنیلر بیریسیده گورجیلر دیر. شیمدی لازمدیر (سه پایه) نین ساج آیاقین بیر قیچی دا سیز مسلمانلار اولاسینیز البته لازمدیر کی مسلمان قارداشلاریمیز بیزلره اطاعت ائدیب ساج آیاقینین اوچونجو آیاقی حساب اولونسونلار… آیا ائشیدیبسینیز شوشا دا بیزیم نه قدر اجزا ناریه لریمیز قبریستاندا و سایر یئرلرده توتولدی؟ مسلمانلاردان بلی! بلی!… اگر سیزلرده همت و غیرت اولسا ، نه قدر اسلحه و پول لازم اولسا بیزده حاضیردیر….”»ائرمنیلرین نطقنه دایر اسلاملاردان اعتراض: ائرمنیلرین ملت چیلری نطقنی قورتاراندان سونرا … قاجار قریه سینین ساکن لری آیاقا قالخدی. ان اول قاسم زاده ملا عبدالرحیم. تاپدوق طالبخانوف ایشبو سؤزلری ایراد ائتدیلر:… البته بیز مسلمان ملتی ، سیزین عسگرلرینیز دئییلیز! بیزیم سیزین آذوقه و اسلحه نیزه احتیاجیمیز یوخدور… بیز یاتمیشیز کی بیزه آذوقه بخش ائدیب اؤز پادشاهیمیزین علیهینه عاصی ائده سینیز؟! بیزیم شریعتیمیز هر حالدا بو ایشلرین عکسینجه توصیه ائدیر. دئییب ختم کلام ائدیرلر.” (5)

گؤروندویو کیمی ائرمنی لر میللی بیر مؤوقع دن دینی کیملیگه مالیک اولان اینسانلارا خطاب ائدیرلر و نه یازیق کی میللی کیملیک سورونو بیزه حددن آرتیق ضرر یئتیرمه یی باجارمیش دیر.

میللی کیملیک ، میللی ماراخلاری دوشونر ، میللته دؤولت قورما سئوداسینا دوشر ، آشیری میللیت چیلیک سالدیرار ، آجیماسیز اولار ، قان تؤکر.

دینی کیملیک ، شریعت الینده اویونجاق دیر ، شریعت ماراخلارینی دوشونر ، شریعته قول-قاناد وئرر ، مسلمان لاری قوروماق اوچون مدافعه موضعینده کی دینی دویغوساللیق ، میللی سالدیریلار قارشی سیندا یئترلی می دیر؟

اردوبادی یازیر کی مسلمان لار “آریش” قریه سینده “خرمنجیق” محاربه سینه حاضیرلانیرکن ، بؤیوک قوماندان عسگرلرینه بو نطقی سؤیله دی:

“جمله نیز ائشیدیبسیز کی کربلا مئیدانینده حسین ابن علی علیه السلام بیر اووج قوم تعلقاتیله یزیدین (لعنه ا…) یوز مینلرجه اشقیا دسته لرینه مقابل دورموشدی… اما بیز ایله او حضرتین بؤیوک بیر تفاوتی واردیر. او ایسه بودور. او حضرتین باجیلاری حرملری قیزلاری پیغمبر نواده سی علی بن ابو طالب گلینلری اولدوقلاریندان یزید قوشونوندا او جرئت اولمازدی کی حقارتیله اونلارا ال اوزاتسینلار. اما بیلیرسینیز قارداشلار حرملریمیز ائرمنی الینه دوشسه نه اولار؟! بو وقتده عسگرلردن کمال شدتله آغلاماق اوجالیر. گئنه نطقه دوام ائدیلیر. بیزیم شریعتده دفاع مسئله سی واجبدیر.” (6)

اردوبادی گؤدوکلری قارشی سیندا حزین بیر حالدا بیر یاندان ائرمنی “میللتینی” قارقیش ائدیر دیگر یاندان مسلمان “امتی” پیغمبره شکایت ائدیر. هر حالدا آذربایجان تورکلری نین او گونکو دوشونجه سویه سینی اردوبادی نین احوالاتیندان داها یاخشی آنلاتان اولماز:

“بودور مو ائرمنی مدنیتی!! بو رفتار خبیثانه ایله استقلالیت هوسینده اولان بیر ملتین آخری نه اولاجاقدیر خیالیندایام. 150 قدر عورت و کیشینی دوغراییب بیر-بیری اوسته قالاییب آتش ایله یاخماق مدنیتلی بیر ملته شایاندیر می!!” (7)

“آت بئلینده گزن ال قوشو پرواز ائدن بیگلرده خون حمیت اولسا ایدی اومیدلی قریه سینین 6 آیلیق گلین لری 12 یاشیندا قیزلاری ائرمنی وحشی لرینین الینده قالمازدی. یا پیغمبر باش گؤتور مزاریندان!! باش گؤتورونوز ، رجعت ائدینیز ، باخینیز سیزین امت نجیبه نین نامیله نه قدر بی ناموسلار تؤره میشدیر کی اصلا اسلامیتدن خبردار دئییل ایمیش.” (8)

شبهه سیز کی ائرمنی لرین میللی پروسه لرینی سورعت لندیرمک آدینا “داشناق” پارتیسی نین (یا خود تئرور اؤرگوتونون) اؤنملی رولو اولموشدور.

ائرمنی دئوریمجی (انقلابی) فدراسیونو (داشناقستیون) کی قیساجا داشناق پارتیسی اولاراق بیلینیر 1890 دا تیفلیس ده (گورجستانین باشکندی) قورولدو. قوروجولاری “کریستوفر میکائیلیان” ، “سیمون زاواریان” و “استفان زوریان” دان عبارتدیر. هدفلری عثمانلی دؤولتیندکی ائرمنی لره باغیمسیزلیق قازاندیرماق و بؤیوک ائرمنستانی قورماق ایدی.

ایلک اؤنملی ائیلم لری بونلاردی:

1894 ده دیاربکیر ده و 1895 ده وان دا سیلاحلی آیاقلانما. 1905 ده عثمانلی پادشاهی “ایکینجی عبدالحمید”ه سوقصد حاضیرلیغی آپاردیلار آنجاق پادشاهی اؤلدوره جک اولان بومبا بیرآز ائرکن پاتلادی و کریستوفر میکائیلیانی اؤلدوردو!

1907 ده داشناق لار عثمانلی یا قارشی “اتحاد و ترقی جمعیتی” ایله ایشبیرلیگی آپارماغا قرار وئردیلر و همین ایلده پاریس  ده دوزنلنن “عثمانلی مخالف لری کونقرسی” کی اتحادچی لارین لیدئری “احمد رضا بی” و لیبرال پرنس “صباح الدین” ده اشتراک ائتمیشدیلر داشناق لاردان دا تمسیلجی لر وار ایدی.

1915 ده وان دا ائرمنی عصیانی باش وئردی و …

گؤروندویو کیمی ایلکین هدفلر بوگونکو تورکیه جمهوریتی تورپاق لاری اولسادا سانکی اوراداکی میللی دوشونجه داشناق لاری الی بوش یولا سالدی. داها سونرا بیر چوخ “اتحاد و ترقی جمعیتی” نین اؤنملی آداملاری همین داشناق لار طرفیندن تئرورلا اؤلدورولدولر. مثلا بئرلین شهرینده 1921 ده “طلعت پاشا” کی قاتیل ایران دان گئدن 24 یاشینداکی تایلئریان آدلی داشناق ائرمنی ایدی.

1982 و 1983 ایللرینده تورکیه سفیرلیک لرینه داشناق لار طرفیندن سالدیریلار دوزنلندی. آنجاق هئچ بیر ائیلم اونلارا تورکیه تورپاق لارینین بیر قاریشی نی بئله قازاندیرمادی.

بو مسئله و بیزیم الدن وئردی ییمیز اینسانلار ، تورپاق لار و… ، خوجالی سوی قیریمی نین ایل دؤنومونده بیزیم اوچون دوشوندوروجو اولمالی دیر.

ایتیردی ییمیز ساده جه تورپاق دئییل….

گونئی آذربایجان اتحاد و ترقی جمعیتی

25/2/2011 – 6/12/89

ایضاحلار:

1. “Доклад правозащитного центра «Мемориал» о массовых нарушениях прав человека, связанных с занятием населенного пункта Ходжалы в ночь с 25 на 26 февраля 1992 г. вооруженными формированиями” (Rusca) s. Moskova. Memorial İnsan Hakları Savunma Merkezi (1992).

2. Panico, Christopher; Rone, Jemera (1994). Azerbaijan: Seven years of conflict in Nagorno-Karabakh (İngiliz dilinde), 6, Human Rights Watch/Helsinki. ISBN 1-56432-142-8, ISBN 978-1-56432-142-8. “…the largest massacre to date in the conflict…”

3. “Massacre by Armenians Being Reported” (İngilizce) s. New York. New York Times (3 Mart 1992).

4. Smolowe, Jill; Zarakhovich, Yuri (16 Mart 1992). “Tragedy Massacre in Khojaly” (İngilizce) s. Moskova. Times

5. قانلی سنه لر ، محمد سعید اردوبادی ، تنظیم ائده ن: بؤیوک رسولوند (رسول اوغلو) ، تهران ، 1372 ، صص 68-73

6. همان ، صص 87-89

7. همان ، ص 153

8. همان ، ص 154

21 Fevral, Dünya Anadili Günü Haqqında Ortaq Bildiri / 21 فورال، دونیا آنادیلی گونو حاقّیندا اورتاق بیلدیری

 

21 Fevral,  Dünya  Anadili  Günü  Haqqında  Ortaq  Bildiri

Güney Azərbaycan və İranda Azərbaycan türkcəsi rəsmi dil olsun!

 

İyirmi birinci  əsərin  əvvəlindən  etibarən birləşəmiş  milltlər  təşkilatının  aldığı  qərar  üzərə  21  fevəral  dünya  anadili  günü  adlanmış  və  bütün  ölkələrdə  bayram  kimi  qeyd  olunur.

Rasist  rejimin  üzümüzə  çəkib,  bağladığı  kor  pəncərəsinə  rağmən  anadilinin  bu  bayram  havası,  nəhayət  Təbriz  fəallarının  qeyərti ilə  2004-cü  ildə  keçirilən  samballı  bir  qurultayda  ölkəmizə  daşındı,  həmin  qurultayın  çox imzalı  qətnaməsi  milli  hərkatın  qızıl  səhifələrindən  biri  kimi  Yunesko  və  BMT-yə  sunuldu  və  o  gündən  etibarən  hər  il  21  fevəral  (yaxud  isfəndin  ikısındə)  həm  Azərbaycan,  həm  də  diyazporamız  tərəfindən  xarıcı  ölkələrdə  sürəkli  qeydə  alınmağa  başladı,    anadili  gününə  aid  çeşitli  mərasimlərimiz  bir  daha  hərəkatımızın  nəqədər  demokrat  və  mədəni  olmasını  dünyaya  sübut  etməkdədir.

Bununla  belə  anadil  bayramına   can  və  dildən  qatılan  millətimiz,  hələ  də  dil  haqlarına  yiyələnəməmiş,  hələ  də  tapdaqlar  altında  əzilməkədədir.  İran  islam  cümhüriyyəti  ana  yasasının  15-ci maddəsində  Fars  olmayan  millətlərin  anadilləri  və  ədəbiyyatlarının  məktəblərdə  rəsmi  dillə  yanaşı,  oxunulması  maniəsiz  sayılsa  da,  nə  tək  dövlət  orqanları  bunun  doğrültüsünda  heç  bir  atdım  atmır,  hətta  milli  dərnəklər  və  şəxslərin  könüllü  çabalarına  belə  əngəl  olurlar.  Beləlikə,  dövlət  orqanları  bilrəkdən,  Azərbaycan Türklərini  səssizcə  əridib,  itirməyə  çalışır.

Biz İran islam cümhüryyəti rəjiminin ölkədə Fars olmayan millətlərin dillərinə qoyduğu qanunsuz qadağanı məhküm edib, bu siyasəti qeyri insani və qeyri mədəni olduğundan qınayıb, İranda Türk nüfusunun sayısına əsaslanaraq, Azərbaycan türkcəsinin rəsmi dövlət dili olmasını istəyirik!

Dünya  anadili  günü  ərəfəsində  bu  bayramı,  dil  haqlarından  yoxəsün  qalan  bütün  insanlara,  xəsüsilə  də  Azərbaycan  qəhrəman  milltinə  təbrik  edir,  hamını  (ələlxüsus  insan  haqları  örgütləri  və  demokrat  şəxsiyyətləri)  ölkədə  dil  qadağası  əleyhinə  etiraz  səslərini  ucaltmağa  və  bu  yasaqların  aradan  qaldırılmasında  başlanan  hərəkətə  yardımcı  olmağa  çağırırıq.

20 Fevral 2011 – 1 İsfənd 1389

Azərbaycan Demokrasi Ocağı

Dünya Azərbaycanlılar Konqresi / DAK

Güney Azerbaycan İnsan Haqları Təşkilatı – Danimarka

Güney Azərbaycan Demokrat partiyası / GADP

Güney Azərbaycan Milli Oyanış Hərəkatı / GAMOH

 

———————————————————————–

 

21  فورال،  دونیا  آنادیلی  گونو  حاقّیندا  اورتاق  بیلدیری

گونئی آزربایجان و ایراندا آزربایجان تورکجه سی رسمی دیل اولسون!

اییرمی‌بیرینجی  عصرین  اوّلیندن  اعتیبارا  بيرلشميش  میلّتلر  تشكيلاتی‌نین  آلدیغی  قرار  اوزره  21  فئورال  دونیا  آنادیلی  گونو  آدلانمیش  و  بوتون  اؤلکه‌لرده  بایرام  کیمی  قئید  اولونور.

راسیست  رژیمین  اوزوموزه  چکیب،  باغلادیغی  کور  پنجره‌سینه  راغما  آنادیلی‌نین  بو  بایرام  هاواسی،  نهایت  تبریز  فعاللارینین  غئیرتی‌یله  2004-جو  ایلده  کئچیریلن  سامباللی  بیر  قورولتایدا  اؤلکه‌میزه  داشیندی،  همین  قورولتایین  چوخ ‌ایمضالی  قطعنامه‌سی  میلّی  حرکتین  قیزیل  صحیفه‌لریندن  بیری  کیمی  یونسکو  و  بئ.ام.تئ‌یه  سونولدو  و  او  گوندن  اعتیبارا  هر  ایل  21  فئورال  (یاخود  ایسفندین  ایکیسینده)  هم  آذربایجان،  هم  ده  دیازپورامیز  طرفیندن  خاریجی  اؤلکه‌لرده  سورکلی  قئیده  آلینماغا  باشلادی،    آنادیلی  گونونه  عایید  چئشیتلی  مراسیملریمیز  بیر  داها  حرکتیمیزین  نه‌قدر  دموکرات  و  مدنی  اولماسینی  دونیایا  ثبوت  ائتمکده‌دیر.

بونونلا  بئله  آنادیل  بایرامینا   جان  و  دیلدن  قاتیلان  میلّتیمیز  هله  ده  دیل  حاقلارینا  یییه‌لنمه‌میش،  هله  ده  تاپداقلار  آلتیندا  ازیلمکده‌دیر.  ايران  ایسلام  جمهوریتی‌  آنا  ياساسي‌نين  15-جی  ماده‌سینده  فارس  اولمايان  میلّتلرين  آناديللری  و  ادبیاتلارینین  مکتبلرده  رسمی  دیلله  یاناشی،  اوخونولماسی  مانیعه‌سیز  ساییلسا  دا،  نه  تک  دؤولت  اورقانلاری  بونون  دوغرولتوسوندا  هئچ  بیر  آتدیم  آتمیر،  حتی  میلَلی  درنکلر  و  شخصلرین  کؤنوللو  چابالارینا  بئله  انگل  اولورلار.  بئله‌لیکه،  دؤلت  اورقانلاري  بیلرکدن،  آذربایجان تورکلرینی  سس‌سیزجه  اریدیب،  ایتیرمگه  چالیشیر.

بیز ایران اسلام جمهوریتی رژیمی نین اؤلکه ده فارس اولمایان میللت لرین دیللرینه قویدوغو قانونسوز قاداغانی محکوم ائدیب، بو سیاستی غیری اینسانی و غیری مدنی اولدوغوندان قیناییب، ایراندا تورک نوفوسونون سایی سینا اساسلاناراق، آذربایجان تورکجه سینین رسمی دوولت دیلی اولماسینی ایسته ییریک!

دونیا  آنادیلی  گونو  عرفه‌سینده  بو  بایرامی،  دیل  حاقلاریندان  یوخسون  قالان  بوتون  اینسانلارا،  خصوصیله  ده  آذربایجان  قهرمان  میلّتینه  تبریک  ائدیر،  هامینی  (علی‌الخصوص  اینسان  حاقلاری  اؤرگوتلری  و  دوموکرات  شخصیتلری)  اؤلکه‌ده  دیل  قاداغاسی  علیهینه  اعتراض  سسلرینی  اوجالتماغا  و  بو  یاساقلارین  آرادان  قالدیریلماسیندا  باشلانان  حرکته  یاردیمجی  اولماغا  چاغیریریق.

20 فئورال 2011- 1 ایسفند 1389

آزربایجان دموکراسی اوجاغی

دونیا آذربایجان‌لی‌لار کونقرئسی (داک)

گونئی آذربایجان اینسان حاق‌لاری تشکیلاتی – دانیمارک

گونئی آذربایجان دمکرات پارتیاسی (گادپ)

گونئی آذربایجان میللی اویانیش حرکاتی

بیانیه فعالین و هواداران جنبش سبز در گرامیداشت روز جهانی زبان مادری

تحول سبز : گروهی از فعالین و هواداران جنبش سبز با صدور بیانیه ای ضمن گرامیداشت روز جهانی زبان مادری ،حمایت خود را از حقوق فرهنگی و زبانی اقوام ایرانی اعلام کردند.

به گزارش تحول سبز در بخشی از این بیانیه آمده است:

ما به عنوان هواداران جنبش سبز ایمان داریم که این همدلی و همراهی به اعتمادسازی بیشتر بین اقوام ایرانی کمک و یاری خواهد نمود و صدور این بیانیه به مناسبت روز جهانی زبان مادری گامی مثبت در این مسیر خواهد بود به اعتقاد ما این اقدامات حمایتی هم به دمکراتیزاسیون جنبش سبز و هم گسترش جغرافیایی جنبش کمک خواهد کرد. جنبش سبز همواره با تاکید بر شعار ” ایران برای همه ایرانیان ” تعهد خود را به پیگیری حقوق مشروع و قانونی همه اقشار و طیفها در چارچوب ایران نشان داده است و اینک در آستانه روز جهانی ” زبان مادری ” گروهها و هواداران جنبش سبز با همراهی عملی در بزرگداشت روز جهانی زبان مادری نیت، اراده و تعهد خود را به تضمین «جقوق شهروندی همه ایرانیان فارق از زبان و مذهب و…» نشان می دهند.

متن کامل این بیانیه که در اختیار تحول سبز قرار گرفته است به  شرح زیر میباشد:

بعلیرغم دیدگاههای روشن سران و هواداران جنبش در توسعه روند دمکراسی خواهی ،هنوز مواضع و دیدگاههای آن در برخی زمینه ها از جمله در تضمین حقوق فرهنگی و زبانی اقوام ایرانی به درستی تبیین نشده است و این باعث برخی بی اعتمادی ها و عدم درک متقابل بین«برخی از اقوام ایرانی» با نیروهای حاضر در جنبش سبز را فراهم آورده است.

جنبش سبز همواره با تاکید بر شعار ” ایران برای همه ایرانیان ” تعهد خود را به پیگیری حقوق مشروع و قانونی همه اقشار و طیفها در چارچوب ایران نشان داده است و اینک در آستانه روز جهانی ” زبان مادری ” گروهها و هواداران جنبش سبز با همراهی عملی در بزرگداشت روز جهانی زبان مادری نیت، اراده و تعهد خود را به تضمین «جقوق شهروندی همه ایرانیان فارِغ از زبان و مذهب و…» نشان می دهند.

ما به عنوان هواداران جنبش سبز ایمان داریم که این همدلی و همراهی به اعتمادسازی بیشتر بین اقوام ایرانی کمک و یاری خواهد نمود و صدور این بیانیه به مناسبت روز جهانی زبان مادری گامی مثبت در این مسیر خواهد بود به اعتقاد ما این اقدامات حمایتی هم به دمکراتیزاسیون جنبش سبز و هم گسترش جغرافیایی جنبش کمک خواهد کرد.

با گرامیداشت روز جهانی زبان مادری و آرزوی برخورداری همه ایرانیان ترک ، کرد ،عرب ، بلوچ و ترکمن «گیلانی ، ارمنی ، آشوری ، و…» از تحصیل زبان مادری«یا /اموزش زبان مادری» ، گرامیداشت روز جهانی زبان مادری را فرصت مغتنمی برای جنبش سبز می دانیم تا سیاست روشن خود درباره شناسائی هویت و «حقوق شهروندی همه شهروندان از جمله حقوق شهروندی اقوام » ایرانی را موکدا و با افتخار اعلام کند ، گرامیداشت روز جهانی زبان مادری را فرصتی در اعتماد سازی به نفع دمکراتیزاسیون ایران و سعادت همه اقوام ایران ارزیابی کرده و اقدام مثبت و سازنده همه نیروهای سیاسی و هواداران جنبش سبز را در همراهی با خواسته های برحق اقوام ایرانی تقاضا می کنیم.
جمعی از فعالین و هواداران جنبش سبز ایران

کانون دمکراسی آزربایجان با ارزیابی مثبت از این بیانیه استقبال نموده و با تاکید برحمایت از وجوه دمکراتیک  جنبش سبز در عین نقد نقاط منفی ، خواستار تداوم اینگونه حرکتها هستیم و باور داریم که در صورت مداوم بودن به رسمیت شناختن حقوق ملی و دمکراتیک ملیتهای ایران از سوی هواداران جنبش سبز ، دیوار بی اعتمادی بین جنبش ملی -دمکراتیک آزربایجان با جنبش سبز به تدریج فرو خواهد ریخت.

یادآور میشود که کانون دمکراسی آزربایجان پارسال در چنین روزهایی با ارائه یک بسته پیشنهادی خواستار موضعگیری سران ، اعضا و هواداران جنبش سبز در خصوص مساله حقوق ملیتها و به ویژه روز جهانی زبان مادری شده بود که در لینک زیر می توانید مطالعه کنید:

متن بسته پیشنهادی کانون دمکراسی آزربایجان به سران ، احزاب و گروهها و هواداران جنبش سبز

گردش آزاد اطلاعات، اکسیژن دمکراسی است / روشنفکران فارس با پای لنگ بدنبال جامعه اطلاعات

کانون دموکراسی آزربایجان : گردش آزاد اطلاعات از لوازم اساسی جامعه آزاد و دمکراتیک بشمار می رود ، در واقع در فرایند گردش آزاد اطلاعات است که گروههای مختلف و دارای منافع متضاد در اجتماع از مطالبات و خواسته ها و افکار و آرای هم آگاه شده و با شناخت بهتر همدیگر امکان برقراری یک دیالوگ سازنده را پیدا می کنند ، روشن است که در محیط سانسور و ایجاد بایکوت خبری و مانع تراشی در برابر گردش آزاد اطلاعات ، نخبگان سیاسی در نبود اطلاعات صحیح و دقیق اسیر پیشداوریهای ذهنی و ایدئولوژیک گشته و بجای حل دمکراتیک منازعات ، تخاصم و دشمنی چیره می گردد ، در مقاله زیر نویسنده محترم با اشاره به سانسور اخبار رویدادهای آزربایجان در رسانه های فارس زبان به آسیب شناسی این روند پرداخته و تاثیرات آن را در عدم شکل گیری محیط تفاهم و همکاری مورد تاکید قرار داده است.

روشنفکران فارس با پای لنگ بدنبال جامعه اطلاعات

بابک آذری – حقوقدان

بابک آذری-حقوقدان و مدیر سایت آزاد تریبون

در حال حاضر اکثریت رسانه های گروهی که با مدیریت فارسها در خارج از کشور و در شرایط آزاد اداره می شوند از انعکاس خبرها و نقطه نظرات مربوط به حرکت ملی آزربایجان جنوبی امتناع می کنند. این در حالی است که آنان مدعی هستند این رسانه ها به همه ی شهروندان ایران مربوط می شوند. بدیهی است هرچه اختلافات بیشتر باشد برای حل اختلافات هم نیاز به گفتگو بیشتر می گردد و فقط نیروی های خشونت گرا از گفتگو می گریزند. به این دلیل است که گفتمان سیاسی یکی از ارکان اصلی همزیستی مسالمت آمیز محسوب می شود.

به قول معروف آنکه را حساب پاک است از محاسبه چه باک است. در آمریکا یک سریال تلویزیونی مستند بنام ٣٠ روز ساخته شده است. در هر قسمت از این فیلم ما شاهد آدمهائی می شویم که با افکار کاملا متضاد ٣٠ روز باهم زندگی می کنند و جالب اینکه اکثرا این تماس نزدیک باعث می شود آنان همدیگر را بهتر درک کرده و بر پیشداوری خود فائق آیند. برای مثال در یکی از این فیلمها ما شاهد زندگی یک خانوده آتائیست با یک خانوده ی مذهبی مسیحی می شویم. در پایان ٣٠ روز زندگی مشترک ، والدین آتائیست به این نتیجه می رسند والدین مذهبی هم می توانند انسانهای بسیار خوبی باشند و به فرزندانشان عشق بورزند و جالب اینکه والدین مذهبی هم همین نتیجه گیری را در باره ی والدین آتائیست می کنند. تجارب نشان می دهد زمانی که گفتگو بین انسانها غیر ممکن می شود در بین آنان دیوارهای یخی ضخیمتر شده و حتی بعضی از آنان به اندازه ای دچار سقوط اخلاقی می شوند که از شنیدن خبر مرگ کسانی که در آنسوی دیوارهای یخی قرار دارند احساس شادمانی می کنند.

اطلاعات اکسیژن دمکراسی است

در گفتگوی سیاسی خیلی اهمیت دارد که طرفین، همدیگر را درست بفهمند. بد فهمی همدیگر باعث عدم تفاهم وحتی می تواند باعث تراژدی گردد. در گفتمان سیاسی برای پرهیز از بد فهمی باید در شرایط برابر حقوق به گفت و شنود پرداخت. به نظر روشنفکران آینده نگر، حق بهره مندی از اطلاعات و در عین حال حق انتشار اطلاعات به اندازه ای اهمیت دارند که می توان مجموع آندو را اکسیژن دمکراسی خواند. با این توصیف وقتی نقطه نظرات مربوط به فعالین حرکت ملی آزربایجان در رسانه های گروهی درج نمی شود این به آن معنی است که آنان از حق انتشار اطلاعات محروم می شوند و از مخاطبین آنان نیز حق بهرمندی از اطلاعات سلب می گردد.

در جامعه اطلاعات دانائی شاخص برتری است

سیستمهای سیاسی دمکراتیک از اجزاء مختلف تشکیل می شوند. در یک سیستم سیاسی دمکراتیک، نحوه ی اعمال، تقسیم، جابجائی و کنترل قدرت از ارکان اصلی آن محسوب می شود. بدیهی است عملکرد همآهنگ این اجزاء نهایتا باعث می شوند یک سیستم سیاسی دمکراتیک، کارکردی رضایتبخش داشته باشد. اگر هر یک از این اجزاء کار کردی متضاد با اجزاء دیگر داشته باشد باعث تاثیر منفی در کل سیستم سیاسی خواهد شد. برای مثال در طرز تفکر دموکراتیک نحوه ی اعمال قدرت سیاسی بر اساس پلورالیسم یعنی پذیرش چند گانکی ارزشهای سیاسی، دینی، فرهنگی، زبانی و ملی صورت می گیرد و تقسیم قدرت سیاسی و اقتصادی هم بر پایه ی این چند گانکی ارزشها تحقق می یابد. در کشور کثیر الملله ای مثل ایران، پذیرش پلورالیسم به آن معناست که روشنفکران فارس باید بپذیرند که در آزربایجان جنوبی ملتی بنام ملت ترک زندگی می کند و دارای ارزشهای متفاوت زبانی، فرهنگی و ملی است و باید از حق آ زادی بیان و از حق آزادی تشکل بر خوردار گردد و نهایتا در تقسیم قدرت سیاسی سهم مستقل خود را داشته باشد. اما متاسفانه در رفتار وگفتار اکثریت روشنفکران فارس تضادی آشکار وجود دارد. آنان در حرف پلورالیسم را اساس دمکراسی می شمارند اما در عمل از به رسمیت شناختن ملت ترک آزربایجان و از حق حیات قائل شدن برای تشکیلات سیاسی آزربایجان جنوبی امتناع می کنند. کنفوسیوس می گوید حرفهای سیاستمداران را بشنوید اما بر اساس اعمالشان قضاوت کنید. اگر ما رفتار اکثریت روشنفکران فارس را ملاک قضاوت قرار دهیم به این نتیجه خواهیم رسید که متاسفانه نوعی برتری طلبی و ناسیونالیسم کور بر ذهنیت آنان حاکم است. در جهان امروز برتری طلبی بر اساس ملیت، فرهنگ و نژاد امری مطرود به حساب می آید البته هر فردی بنام عضوی از یک ملت حق دارد تلاش کند موقعیتی ممتاز در جامعه داشته باشد و هر ملتی هم در مقام مقایسه با ملتهای دیگر حق دارد تلاش کند تا جایگاه برتر و بهتری را برای خود اختصاص دهد. د ر جهان امروز یگانه شاخص برتری، دانائی است. جهان به اردوگاه دانایان و نادانان تقسیم شده است و هر فرد و یا هر ملتی خود انتخاب می کند به کدام یک از دو اردوگاه تعلق داشته باشد و نادانان باید بدانند بهای حماقت خود را از جمله با فقر، بیکاری، بیمای، جنگ و مرگ زودرس خواهند پرداخت. الوین تافلر جامعه شناس مشهور آمریکائی از سه نوع تمدن مختلف نام می برد. او بیل را سمبل تمدن کشاورزی، ماشین بخار را سمبل تمدن صنعتی و کامپیوتر را سمبل تمدن فرا صنعتی می داند. به نظر او این سه تمدن سر آشتی باهم ندارند همچنانکه تمدن صنعتی بر تمدن کشاورزی غالب آمد تمدن فرا صنعتی هم در حال غلبه بر تمدن صنعتی می باشد. از خصوصیات اصلی جامعه فرا صنعتی، نقش ویژه ی اطلاعات در عرصه های مختلف زندگی است مثلا در تولید ثروت بر عوامل کار، سرمایه، زمین، مواد خام و زمان، عامل اطلاعات افزوده شده است و با گذشت زمان نقش اطلاعات پر رنگتر شده اما از اهمیت عوامل دیگر کاسته می شود به این دلیل است که به موازات طبقه ی کارگران و بورژواها طبقه جدیدی بنام دانشوران بوجود آمده است اهمیت این طبقه ی جدید در زور بازو یا داشتن سرمایه نیست بلکه اهمیت اعضای این طبقه در مالکیت دانائی است هرچه طبقه ی دانشوران در یک کشوری در مقام مقایسه با کشورهای دیگر نیرومند می شود این به آن معناست تمدن فراصنعتی در آن کشور نسبت به کشورهای دیگر عمق بیشتری می یابد و در نتیجه ملت آن کشور نیز در جامعه جهانی از جایگاه ویژه ای برخودار می شود.

آسیب شناسی گفتمان سیاسی در ایران

اگر ما برای حل مشکلاتمان به جای پناه بردن به گذشته، چشمانمان به آینده است باید باور کنیم که اطلاعات علمی یگانه راه حل مشکلاتمان می باشد و برای دسترسی به آن راهی جز گفتمان سیاسی و آزادی بهره مندی از اطلاعات و آزادی انتشار اطلاعات نداریم. اگر روشنفکران ملل ساکن در ایران در عملی ساختن آن موفق شوند گامی بسیار مهم و اساسی به جلو برداشته شده است. طبیعی است برای رسیدن به این هدف باید متدها مورد بازنگری قرار گرفته و نقاط ضعف آنها تعیین گردد چون بدون شناختن درد امکان درمان وجود ندارد در واقع آسیب شناسی گفتمان سیاسی ما را قادر می سازد متدهارا تغییر داده و در گرفتن نتیجه ای بهتر کامیاب باشیم. با بازنگری تجارب گذشته می توان عوامل زیر را عوامل اصلی بازدارنده در گفتمان سیاسی در ایران بحساب آورد

خود بزرگ بینی روشنفکران فارس

تقریبا ملت فارس ٨٥ سال ملت حاکم در ایران بوده است و پروسه یکسان سازی ملل غیر فارس با الگو قرار دادن فارسها عملی شده است به این دلیل یک نوع خود بزرگ بینی در روشنفکران فارس نهادینه شده است و آنان از هر نوع گفتگوی سیاسی یا انتشار اطلاعاتی که نقش ممتاز آنان را به نقش برابر با سایر ملل در ایران تقلیل می دهد خوداری می کنند.

ضربات روانی

ایران همیشه اسیر استبداد بوده است و این نیز به نوبه خود تاثیر بسیار منفی در جهت گیری عاطفی و روانی روشنفکران داشته است. برای ما این تصور که اندیشه ای مخالف می تواند با حسن نیت باشد قدری دشوار است به دلیل اغلب در گفتمان سیاسی در بین ما مرز سیاست و حقوق در هم می ریزد و ما بجای اندیشمند سیاسی مانند دادستان به میدان آمده و با مجرم نشان دادن مخالف خود حتی برایش کیفر خواست صادر می کنیم.

نرم رفتار

در ایران گفتمان سیاسی یک نرم رفتار تجربه شده نیست چون ما به آن عادت نداریم در نتیجه در بکارگرفتنش هم دچار مشکل می شویم.

منازعه بر سر قدرت

نباید فراموش کرد مباحثات و مبارزات سیاسی بخاطر دستیابی به قدرت سیاسی و اقتصادی صورت می گیرد بنابراین در گفتمان سیاسی برد و باخت هم موضوعیت دارد و به همین دلیل سیاستمداران برای اینکه طرف بازنده نباشند به اصول اخلاق پایبندی کمتری نشان می دهند و این موضوع هم به نوبه ی خود سلامت گفتمان سیاسی را تهدید می کند.

دانش اجتماعی

جوامع بشری نیز مانند افراد از نقطه نظر دانش سیاسی باهم فرق دارند. در کشورهای پیشرفته بطور کلی افکار عمومی می تواند بین شانتاژ سیاسی و گفتمان سیاسی فرق بگذارد و شانتاژ سیاسی را مورد نکوهش قرار دهد چون برای شانتاژ سیاسی تقاضای زیاد وجود ندارد به این دلیل بطور گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرد. در ایران برای شانتاژ سیاسی تقاضا وجود دارد و می توان با توصل به آن به اهداف معین سیاسی رسید بنابراین فقر دانش اجتماعی باعث می شود در بسیاری از موارد شانتاژ سیاسی جای گفتگوی سیاسی را بگیرد.

سخن آخر اینکه گفتمان سیاسی پادزهر حس انتقام جوئی، نفرت و پیشداوری در سیاست محسوب می شود و فقدان آن در دراز مدت می تواند شیرازه ی مدنی را در ایران از هم بپاشد.

نگاهی بر انتشار بیانیه ” آزربایجانیها را آزاد کنید”

اکبر خداوردی

اخیرا بیانه­ای با عنوان «خانواده‌های زندانیان سیاسی، روشنفکران، اساتید دانشگاه، فعالین جنبش‌های اجتماعی و حقوق بشری؛ آزربایجانی‌ها را آزاد کنید» منتشر گردیده است که اقدامی بس مفید و قابل تقدیر است، در کنار  نکات بسیار مثبت این حرکت چند نقطه حائز اهمیت زیادی است. هر چند انتقاداتی نیز پیرامون آن به نظر می­رسد که به آنها نیز اشاره خواهد شد. البته این موارد، نکات نظر بنده می باشد و هر گونه فکر مخالف و منتقد قابل احترام اینجانب می باشد. امید است بزرگان حرکت سخنان بنده را حمل بر جسارت ندانند.

با آغاز سال 1389 شاهد دستگیریهای بسیاری در میان فعالان آزربایجان هستیم. در کنار آن فعالان بسیاری نیز در حال سپری کردن محکومیتهای خود می باشند. لازم به ذکر است که در میان بازداشت شدگان اخیر فعالانی بیش از 4 ماه در بازداشت سلولهای انفرادی اداره اطلاعات تحت شرایط سخت به سر می برند. اما متاسفانه واکنش در خور توجهی در این خصوص از سوی عده ای از فعالان آزربایجانی و  سایر فعالان سیاسی اجتماعی صورت نپذیرفت.  انتشار این بیانیه و حرکت مثبت مجریان آن، فضای سنگین حاکم را شکست. این دستگیریها با پوشش خبری نسبتا خوب برخی سایتهای حرکت ملی آزربایجان همراه بود، و صدور بیانیه، اعتراضات مقابل سفارتهای جمهوری اسلامی در کشورهای مختلف، نوشته های متعدد و . . . انجام پذیرفت. ولی در کنار آن پوشش خبری مناسبی از سوی گروههای حقوق بشری مرکز گرا و اپوزیسیون خارج نشین صورت نپذیرفت. نکته دیگر که متاسفانه مشاهده گردید شایعه پراکنی برخی افراد و تلاش آنها برای بدنام کردن فعالان در بند بود، که امید است دیگر چنین پدیده­هایی در فضای حرکت مشاهده نشود. در نهایت لازم می دانم به عنوان عضو کوچکی از خانواده حرکت ملی تشکر خود را از زحمت­کشان این بیانیه بیان دارم.

از جمله نکات مثبت این بیانیه می­توان به نکات زیر اشاره شد:

1)بیانیه با ادبیات  مناسبی نگاشته شده است و همین مساله باعث امضاء آن از سوی بسیاری از بزرگان حرکت ملی آذربایجان گردید. ادبیات این بیانیه حاکی از شناخت کامل نگارندگان از فضای سیاسی حاکم بر ایران و آرربایجان، همچنین واقعیتهای جاری در آن است.

2)نامهایی که در میان امضاء کنندگان به چشم می خورد نشان از اهمیت و اعتبار بیانیه است. از میان این نامها در کنار بزرگان حرکت ملی آزربایجان، نامهایی از فعالان دانشجویی سایر ملل ایران، فعالان حقوق بشری سایر ملل ایران، فعالان حقوق زنان  و غیره به چشم می خورد.

3)بیانیه به خوبی تهیه شده است و تقریبا تمام بازداشتیها و زندانیان آزربایجانی را پوشش داده است. البته در آغاز جمع­ آوری امضاء برخی کاستیها در اسامی زندانیان مشاهده می­شد که با پیشنهاد دوستان اصلاح گردید.

4) اکثر امضاء کنندگان و اعضای هیئت جمع آوری امضاء در داخل حضور دارند و با اسامی واقعی خود به این بیانیه حمایتی پیوسته اند، بعضی از دوستان که مواضعی تند اتخاذ می کنند می بایستی درک صحیحی از شرایط فعلی جامعه آزربایجانی داشتند.

5) امضا گذاشتن زیر یک بیانیه را نمی توان به مسابه تغییر خط مشی فکری یک شخص یا گروه و یا عدول از خواستهای قبلی تلقی کرد. و الزاما هم به تایید تمامی قستمهای یک نوشته نمی باشد. بعضی موارد ممکن بخش عظیمی از یک درخواست(که در اینجا همانا آزادی زندانیان سیاسی آزربایجان بود) سایر مسائل را زیر سایه خود گم کند و با فدارکاری و صداقت قلبی می توان به چنین کمپین هایی پیوست.

6) از دیگر موارد مهم ، وجود اسامی فعالین حقوق بشر و فعالین ملی کرد در میان امضاء کنندگان این بیانیه است. اگر فعالین حرکت ملی آزربایجان چنین بیانیه ای را برای آزادی فعالین کرد امضاء می کردند، چه اتهاماتی که نصیبشان نمی شد، کاری که برای فعالان سایر ملل حل شده است. از طرفی این اقدام نشان از ارتباط صحیح صادر کنندکان این بیانیه با فعالین عرب، بلوچ، کرد، فعالان حوزه زنان و فعالان دمکراسی خواهان فارس را دارد که حکایت از رشد شعور سیاسی فعالین حرکت دارد

با این حال باید انتقادات موجود در این بیانیه نیز ذکر گردد. برخی از گروهها و فعالان حرکت ایراداتی به قسمتهایی از بیانیه داشته و آن را به منزله عدول از اصول اولیه حرکت ملی دانسته­ اند. سوای وارد بودن این ایراد یا وارد نبودن آن می بایست توجه داشت که بیانیه باید طوری تهیه می­گردید که حتی ­الامکان بیشترین همگرایی را میان فعالان داشته باشد

در پایان لازم است بیان دارم که با در نظر گرفتن مسائل ذکر شده، انتشار و امضا این بیانیه حرکت بسیار مثبتی است که در شکستن بایکوتهای خبری حرکت ملی  آزربایجان، ضمن معرفی حرکت به عنوان جنبشی فعال و پویا  تاثیر مناسبی در وضعیت زندانیان و بازداشتیها خواهد داشت.

آزربایجانی‌ها را آزاد کنید / اسامی حامیان جدید کمپین

با گذشت اندک زمانی از انتشار بیانیه درخواست آزادی زندانیان سیاسی آزربایجان ، سیصد نفر دیگر از کنشگران اجتماعی ، سیاسی به جمع حامیان آن پیوستند که اینک اسامی کل حامیان که بیش از هزاروصد نفر می باشند ، تقدیم خوانندگان محترم می شود.

بیانیه جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی، روشنفکران، اساتید دانشگاه،  فعالین جنبش‌های اجتماعی و حقوق بشر

آزربایجانی‌ها را آزاد کنید

از اوایل بهار امسال تا کنون دهها تن از مدافعین حقوق مدنی و فرهنگی آذربایجانی در شهرهای مختلف از جمله شهرهای تبریز، تهران، کرج، اورمیه، اردبیل، میاندوآب، ماکو، کلیبر، مشکین‌شهر، خوی و صوفیان و…. دستگیر و راهی زندان شده‌اند. هرچند برخی از آنان به قید وثیقه و… آزاد شده‌اند اما هنوز گروهی به اسامی خانم‌ها حمیده فرجزاده، زهرا فرجزاده (فعالین حقوق زن) و آقایان اکبر آزاد (نویسنده و ژورنالیست)، مهندس حسن رحیمی بیات (فعال حقوق بشر)، حسین نصیری، دکتر علیرضا عبدالهی، دکتر لطیف حسنی، مهندس محمود فضلی، مهندس شهرام رادمهر، آیت مهرعلی بیگلو، بهبود قلیزاده، آیدین خواجه‌ای، بهمن نصیرزاده، حیدرکریمی،  نعیم احمدی، یونس سلیمانی،  شکرالله قهرمانی فرد، همگی از فعالین مدنی آذربایجان هنوز بطور متوسط سه ماه در زندان انفرادی بوده‌اند، این درحالی است که سعيد متين‌پور، علی عباسی، ودود سعادتی، رحیم غلامی و بهروز علیزاده نيز از سال گذشته همچنان در حال سپری کردن زندان خود بوده و اخیرا نیز خانم هانیه فرشی شتربان و ….. بازداشت و به مجموعه قبلی اضافه گشته‌اند.

به قرار اطلاع بسیاری از این دستگیری‌ها بدون ارائه حکم دادگستری انجام شده، آنان در زندان انفرادی نگهداری می‌شوند و از حق انتخاب وکیل محرومند، برخی تحت شکنجه‌های شدید فیزیکی و روحی قرار گرفته‌، اجازه ملاقات یا تماس تلفنی با خانواده‌شان را ندارند !

ما ضمن تایید حقانیت آذربایجانی‌ها در طرح مطالبات فرهنگی، زبانی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی خویش، اعتقاد داریم که مبارزه برای تامین دموکراسی از مبارزه برای تامین حقوق اولیه اهالی مناطق اتنیک کشور جدا نیست، ما سیاست‌های تبعیض‌آمیز حکومت‌های مرکزی ایران را که موجب عقب‌ماندگی نسبی مناطق مختلف و ایجاد شکاف قومی در جامعه ایران شده است را به شدت محکوم می‌کنیم.

ما معتقدیم که مبارزه با دیکتاتوری با نادیده گرفتن، حقوق شهروندان ترک و کرد و عرب و ترکمن و بلوچ و …. موفقیتی در پی نخواهد داشت.

لذا بدین‌وسیله ضمن محکوم نمودن هرگونه مصادیق خشونت، شکنجه، تحقیر و توهین و نقض حقوق فردی بازداشت‌شدگان و با درخواست از رسانه‌های مستقل و سازمانهای حقوق بشری جهت پوشش خبری و حمایت از آنان، خواهان آزادی سریع و بی‌قیدوشرط و ارجاع پرونده آنها به یک محکمه عادله هستیم

سری دوم امضاها شامل سیصد امضا به ترتیب حروف الفبا

الهوردی اباذری، حسن اباذری، عباس اباذری، سیروس ابراهیم نژاد، مهدی ابراهیمزاده، ایپک احسنگر، آذر احسنگر، سارا احسنگر، صونا احسنگر، سریه اردبیلی، داداش اصلانزاده، فردین افروزی، حسین اکبرزاده، روح اله اکبری، آشقین امامی، گونش امانی، احمد امراهی، آیدا امیرهاشمی، عبداله امیرهاشمی (جوانشیر)، فرهاد امیری، محسن امینی، محمد انصاری، محمدرضا انصاری، مرتضی اوجاقلو، مصطفی اوروج قلیلو، ابراهیم ایرانی، مریم ایرجی، لاچین ایمانپور، فریدون آدی‌گوزلی، موسی آشفته، حمید آقاسی، صدرا آقاسی، مرتضی آقاسی، بهروز آقایی، سلطانعلی باقرپور، عمران باقری، محمد باقری، اتابک بختآور، بابک بختآور، سیامک بختآور، علی بدلی، اختر بدوستانی، ابراهیم برادران، سولدوز بورچالی، سمیه بی‌غم، حمید بیات، علی بیات، عیوض بیات، داوود بیات‌ماکویی، محمدعلی بیانی، مصطفی پاکنژاد، عباس پوراظهری، حسین پورمحمدی، حسین پور مهدی، علی پورعلی، حسن پورممی، علی پورولی، اعظم پیری، هایده تابش، بایبک تبریزلی، محمدرضا تبریزلی، بهنام ترکانپور، اسد تقیزاده، عظیم تمجیدی، حمیده جباری، ابراهیم جعفرزاده، منوچهر جعفرزاده، جوانشیر جعفروف، ائلناز جعفری، تقی جمالزاده، اسماعیل جمالی، رحیم جوادبیگلو، احمد جوادی، علیرضا جوانبخت قولنجی، کریم جهانگرد، حیدر جهانگیری، زریر جهانگیری، کاوه جهانگیری، امین جهانی، رضا حاجی‌زاده، شیرزاد حاجیلو، نعمت حاجیلو، حسین حسنی، فرهاد حسنی، یعقوب حسنی، علیرضا حسینزاده، حسن حسینعلی، سیدمرتضی حسینی، رضا حقی زاده، یاشار حکاک‌پور، عیسی حمزه‌زاده، حمید دادپور ، مهدی حمیدی شفیق، فاطمه حیدری، لیلا حیدری‌زاد، اختر خانی، داوود خداکرمی، ودود خدایی، محمدرضا خشتی، احسان خضرلو، مهدی خضرلو، حمید خلیلی، احمد خوشبخت، حاج حسن خیاط، حمید دادپور، علی دانایی، بابک دانشور، نسیم داودزاده، علی دماوندی، بهنام دوستدار، سیما دیدار، مهدی دیهمی، بهروز ربیعی، عارف رحیم اوغلو، بهرام رحیمی بیات، خدیجه رحیمی بیات، مریم رحیمی بیات، محمد رزاقی، بیوک رسولوند، مجید رضاپور، رضا رضازاده، یحیی رضازاده، خلیل رضائی، جواد رضوانی، علی رنجبر، فرحروز رنجبر، حسن زارع‌زاده اردشیر، یونس زارعیون، آینور زرین تاج، فاخته زمانی، پیروز زورچنگ، جواد زیرک، سجاد زینالی، علی ستاری، ثریا سرمست، مسعود سرمست، محرم سعادتی، محمود سعادتی، مصطفی سعادتی، عبداله سعادتی یئنگیجه، بهنام سلطان بیگی، علیرضا سلطانی، قهرمان سلطانی، گودرز سلمانی نساز، آیدین سلیمی، مهدی سلیمی، بهرام سیدی، خسرو سیدی نادارلی، احد شادباد، عبدالله شفاهی، مهدی شفاهی، وحید شیخ بگلو، بهنام شیخی، بهنام شیخی سامانلو، ایوب شیری، غلامرضا صبری تبریزی، سعید صداقت، حسن صفری، سمیه صمدی، مینا صمدی، داریوش ضیائی، عطیه طاهری، حسن ظاهر، لیلا ظاهر، امیر عابدینی، علیرضا عباسعلیزاده، سعید عباسی، سالار عراقی، سلمان عراقی، عیسی عراقی، صمد عزلتی، پیام علی‌قلیلو، سئودا علی محمدی، فرج علیاری، رجب علیزاده، صدرالدین علیزاده، محمود علیزاده، معین علیزاده، سئودا علیمحمدی، داریوش عندلیبیان، مقصود عهدی، جواد غازانی، سهند غلامی، غنی غنیزاده، جلیل غنیلو، باقر فاطمی، جواد فتحی، لاله فخری زنوز، نوید فرازی، عباس فرزین مهر، شعبان فرشی، علی فرشی، مرتضی فرشی، علیرضا فرشی یکانلی، افضل الدین فضلی، ایوب فضلی، حاجی فضلی، غنی فیضی بالو، رحیم قابل نژاد، محرم قادری، رضا قاسم پور، زینال قاسم‌نژاد، نادر قره باغلی، واحد قره باغلی، گلی قره داغی، یوسف قصابی، مهدی قلی پور، مریم قلیزاده، احد قنبری، حسن قولنجی، آیناز قیچلو، محمود کارگر، هما کاویانی، اکبر کرمی، مهرداد کرمی، مجتبی کرنی، ایلقار کریمی، شعبان کریمی، مسعود کلانتری، فرناز کمالی، مینا کهربائی، جعفر کیوانچهر، علیرضا گلزارنژاد، الیاس گندمی، آراز م. فنی، تکین ماهارلی، اکبر مجرد صوفیان، بایرام محبعلی‌لو، بهمن محبعلی‌لو، علی محبعلی‌پور، هادی محسن‌زاده، مینا محمدپور، دنیز محمدزاده، احمد محمدی، امید محمدی، علی محمدی، یعقوب محمدی، حسین محمدی الوار، مرجان محمدی خانقاه، دومان محمودی، علی محمودی، مرتضی مرادپور، مرتضی مرادی، آزاد مرادیان، سید حسن مرتضوی هریس، رامین مردانی، ابوالفضل ملکی، حمید منافی نادارلی، وحید منافی نادارلی، یونس منافی نادارلی، حبیب منفی آذر، سعید موسوی‌پور، حمید موسوی پور اصل، طاهر مهامی، مهسا مهدی‌زاده، حمید مهشید، بهار ناظری، آتا بی نجف‌پور، شروین دخت نجف‌پور، نسترن ندائی، سهند نسیمی، امیر نصیبی، رمضان نصیرزاده، عماد نصیرزاده، غلامرضا نصیرزاده، فرشته نصیرزاده، مجتبی نصیرزاده، ودود نظام، تئلناز نعمتی، اکبر نعیمی، عباس نعیمی، خدیجه نورزاده، بلال نورمحمدی، جلال نورمحمدی، جلیل نورمحمدی، رعنا نورمحمدی، ماهرخ نورمحمدی، مهراب نورمحمدی، مهران نورمحمدی، بهنام نورمحمدی نادارلی، مرتضی نورمحمدی نادارلی، اصغر نوری، افسانه نوری، اکبر نوری، عباس نیکروان، یاسر نیکروان، امیر عباس وجودی، هرمز هاشمی، شاهین هلالی خیاوی، نگار همتی، فرشته یعقوبی، رحمن یوسفی.

سری اول امضاها  شامل هشتصد امضا

صفر ابدالی، گوهر ابدالی، مهدی ابدالی، سیروس ابراهیم نژاد، شهباز ابراهیم نژاد، منوچهر ابراهیم نژاد، خانواده احمدی: (اکبر، بهروز، پرویز، ثریا، حسن، حسین، خلیل، رقیه، ریحانه، سمیرا، سیروس، علی، قربان، گل‌محمد، محمد، مهدی، مهرداد و ولی احمدی)، امین احمدیان، حسن احمدیان، وحیده احمدیان، یاشار ادریسی، علیرضا اردبیلی، غلامرضا اردبیلی، محمد اردبیلی، آیسان اردبیلی اصل، پروین اردلان، حسن ارک، امیر اسحاقی، زهره اسدپور، لیلا اسدی، یاسر اسدی، صادق اسکندری، زویا اسکندریان، سعیده اسلامی، محمد حسین اسماعیل، بهرام اسماعیل بیگی، علیرضا اصغرزاده، افسانه اصفهانی زاده، غلامعلی اصفهانی زاده، الهام اصفهانیان، حسین اصفهانیان، آراز اصل خلخالی، داداش اصلانزاده، سولماز اصلانزاده، سئویم اصلانزاده، یاشار اصلانزاده، بابک اصلانی، نگار اصلانی، آتیلا اعتمادی، بهارک اعتمادی، مهدی اعتمادی، ناصر افشارلی، علی افشاری، محمودعلی افشاریه، امیر اقنایی، محمدرضا الاردبیلی، نسرین الماسی، رجب الیاسی، صفورا الیاسی، اکبر امانتی، امیر امانتی، احمد امید یزدانی، فرهاد امیدوار، نوشابه امیری، آسیه امینی، مهدی امینی زاده، علی انجم روز، الناز انصاری، وهاب انصاری، حسین انور حقیقی، عباس انورحقیقی، علی اورمان، کریم اورمولو، ائلناز اوستاجلو، آیسان اوستاجلو، حسین اوستاجلو، سحر اوستاجلو، شاهین اوستاجلو، لیلا اوستاجلو، مریم اهری، عبدالله اهوازی، نادر اهوازی، حسین ایامی، سمیه ایامی، رضا ایروانی، روشنک ایروانی، ژیلا ائل بی قیزی، سولماز ائلبی قیزی، م. ائینالی، توران آتا بی لی، طغرل آتابای، ابوذر آذران، سئودا آذرتورک، عذرا آذری، مهدی آذری، مهدی آذری، یعقوب آذری، مرضیه آریانفر، خانواده آزاد: ( ائلناز، آیدا، حیدر، فاطمه، گوزل، محسن و یاشار آزاد)، محمد آزادگر، عباس آزادیان، داریوش آشوری، مهدی آقا زاده، بابک آکسون، آرش آهنگر قشقائی، کاوه آهنگری، پروانه آیتی، شکور بابازاده، ناهید بابازاده، الناز بابایی، اوختای بابایی، یاشیل بابک، غازی باشبوغ، ناصر باغیر اوغلو، نادر باغیر اوغلو (جوشغون آذر اوغلو)،  خاقان باقراوغلو، مهدی باقری، مهدی بایرامزاده، لیلی بخشی پور، سهند بخشیان، منیره برادران، رضا براهنی، فائزه برقی، ناصر بلیدای، صفیه بندوخت، جاوید بنی فاطمه، مریم بهاران، شهلا بهاردوست، مهران بهاری، گلاله بهرامی، نجات بهرامی، پوریا بهروان، حسن بهگر، آرش بهمنی، صبری بهمنی، ناهید بهمنی، احمدرضا بیات شیرازی، افسانه بیاتی، سعید بیدخت، بهرام بیگدلی، رضا بیگزاده، آیدا بیلگین، آیسان بیلگین، آیلین بیلگین، محمود بیلگین، هاشم بیلگین، اکبر پاشایی، سولماز پوراقدم، احمد پوردستان، گلی پورستمی، خدیجه پورمهدی، خلیل پورمهدی، رسول پورمهدی، علی پورمهدی، سلمان پورنجف، صالح پورنجف، کاظم پورنجف، زینب پیغمبرزاده، بلال تابعی، علی تاتار، محمد تارین، رمضان تاریوردی، ائلیار تبریزلی، رضا تبریزی، خسرو تجربه کار، هاجر ترخانی، آیدین تقی پور، ربابه تقی زاده، علی تقی‌پور، آیدا تمجیدی، حسن تمجیدی، عظیم تمجیدی، نیره توحیدی، بابک تهرانی، سمیه تهرانی، مژگان ثروتی، احمد جابر، عبداله جبرائیلی، خرامان جعفراووا، اصغر جعفربیگی،  خانواده جعفرپور: (ائلمان، حسن، حسین، ساری‌گل، کمال، مرتضی و مصطفی جعفرپور)، نوشین جعفرقیزی، اکبر جعفری، حامد جعفری، رضا جعفری، فاطمه جعفری، یاشار جعفری، امیر جلایر ادریسی، سهراب جلوخانی، بایرام جلیلی، پینار جلیلی، احمد جمشیدی، اسماعیل جمیلی، بهروز جوادی، سارا جوادی، جلوه جواهری، محمود جوشغون، احد جولانی، محمد جهانبخش، اسفندیار جهانبخشی، غزاله جهانشاه،  خانواده جهانگیرپور: (رحیم، زینب، صابر، عبدالله، لطیفه، محمود، معصومه، منصوره، مهدیه و وحید جهانگیرپور) حسین جهانی، کاظم جهانی، حمید حاتم خانی، سیف الدین حاتملوئی، ائلچین حاتمی، علی حاجی، حبیبه حافظی، علی حامد ایمان، بابک حبیبی، جلال حجتی، عبدالحسین حردان، رزا حسامی، صمد حسن زاده، گیتی حسن زاده، هادی حسن زاده، حسین حسن زاده اصل، گیتی حسنپور، رویا حسنپور ابهری، احد حسن‌خانی، سیامک حسن‌خانی، مینا حسنخانی، هاتف حسن‌خانی، جابر حسنزاده، صابر حسنزاده، مهدی حسنزاده، الهام حسنلو، شاهین حسنی، منیره حسنی، فیروز حسین اوغلو، مریم حسین خواه، هوشنگ حسین زاده، حسین حسینپور، سعید حلفی، اصغر حمدی، نوروز حمزی، عبد حمیدی، هادی حمیدی، حمید حنیفی، آذر حیدرقیزی، حسین حیدری،  ستار حیدری، فاطمه حیدری، مهدی حیدری (اهوازی)، مهدی حیدری (آذربایجانی)،  مقدم حیدری زاده، فخرالدین حیدریان، شریف حیوزاوی، امیر خالقی، فاطمه خالقی، بهزاد خدابنده لو، الله‌وردی خدایی، جبرائیل خدایی، سریه خدایی، قلی خدایی، مهدی خدایی، نوروز خدایی، عباس خرسندی، مصطفی خسروی، ویدا خسروی، الناز خلخالی، علیرضا خلیلی، رویا خویی، محمدرضا خویی، اکرم خیرخواه، عبداله خیرخواه، رضا داداش نژاد، شورانگیز داداشی، مسعود داداشی، یاشار دانشگر، فریبا داوودی مهاجر، جواد درختی، حسن درخشان، حبیب درزی نویسی، علی دروازه غاری، عیوض دستمرد، یمن دستمرد، سلامت دشتی، حبیب دلیری، امیر دلیلی، جابر دنیامالی، مصطفی دولتخواه، محمدعلی دولتمندی، رضا دهقان(چنگی)، آیدین دهقانی، اتابک دیاری، آیسان ذوالقدر، حوریه ذوالقدری، الهه رادمهر، سجاد رادمهر، صالح رادمهر، جعفر راشدی، حسن راشدی، بیوک راعی، ولی راعی، مریم رحمانی، احمد رحیمی، نریمان رحیمی، آیت رزاقی، جابر رزاقی، نصیر رزاقی، سهراب رشتبری، علی رشتبری، عیسی رشتبری، ابراهیم رشیدی، امیر رشیدی، کامی رضانیا، پینار رضایی، علی رضایی، محمد رضایی، مهدی رضایی، کاوه رضائی شیراز، احسان رمضانیان، علیرضا رهبری، سئودا زبردست، شلاله زبردست، حسن زرهی، کاوه زنجانلی، محمد زین الدینی، رمضان ساعدی، ناهی ساعدی، موسی ساکت، آتیلا سببی، مناف سببی، بهرام سپاسگذار، سوره سربازی، آیدا سعادت، بابک سعادتمند، لیلا سعادتی،  خانواده سعدالهی: ( ابوالفضل، ائلناز، بهروز، بهزاد، خدیجه، داوود، عبادالله، علی، مهناز، ولی و یونس سعدالهی)، محمد سعید زاده، محمود سعیدزاده، تیمور سلجوق، رضا سلحشور، ناهید سلطان زاده، هدایت سلطانزاده، صابر سلطانی، علی سلطانی، عدنان سلمان، خانیم سلمانزاده، مریم سلمانزاده، ایلقار سلیمانی، آراز سلیمانی، سلیمان سلیمانی، فیصل سواری، افسانه سولدوزلو، بهرام سهرابی، امیر سؤیلم، علی سیاسی راد، حوریه سید عباسی، محمود سید کریمی، اسد سیف، فرشید سیگاری، سلمان سیما، افسانه سئویگین، ستار سئویگین، حسین شاخصی، حمید شافعی، علی شاملی، یونس شاملی، اصلان شاهسئون، آزاده شاهسئون، شهلا شاهسئون، یونس شاهورن، اکبر شبانی، عباس شبانی، معصومه شبانی، بابک شربیانی، نوید شرکتی، جلیل شرهانی، حسن شریعتمداری، امیر شریف‌نیا، رامین شریف‌نیا، موسی شریفی، روحی شفیعی، امید شکری، جبرائیل شکری، اصغر شکیبا، اکبر شکیبا، حسین شمسی، باقر شهنازی، نگین شیخ الاسلامی وطنی، شهاب الدین شیخی، فرشته شیرازی، محمد شیرزاد، سیروس شیری، فیروز شیری، ابولقاسم صادقی، فتانه صادقی، سیمین صبری، عیسی صبری، موسی صبری، رشید صبوری، لیلا صحت، ضیاء صدرالاشرافی، سمیرا صدری، علیرضا صرافی، جلال صفراوغلو، حسن صفری، سهیل صفری، یاور صفری، فرزاد صمدلی، امیر رضا صیادی، ابراهیم ضحاک، گلشن ضربی، معصومه ضیا، فرح طاهری، هادی طرفی، فاضل طریفی، سوسن طلوعی، یوسف طهماسب‌زاده، عهدیه عبادی، افسر عباس تقی دیزج، الهام عباسپور، الناز عباسزاده، فرح عباسزاده، محبوبه عباسقلی زاده، جواد عباسی، حسن عباسی، حسین عباسی، محمد عباسی، محمدرضا عباسیون علی اباد، کمال عبدالخانی، وجدان عبدالرحمن، ظریفه عبدالهی، علی عبدالهی، علیرضا عبدالهی، گلناره عبدالهی، تورج عبدل‌زاده، قلی عبدل‌زاده، میثاق عبدلی سیسان، کریم عبدیان، ناصر عبیات، محمد عتیقی‌نژاد، فریبا عجمی، احمد عجمی هیدج، رضا عدالتی، صدیقه عدالتی، جواد عدلتی، جواد عدلی، مهدی عراقی، پروین عراقی مرعشی، مهدی عربشاهی، اصلان عربلوئی، بابک عربلوئی، راحل عزمی، سجاد عزیزی، سعید عزیزی، سهیلا عزیزی، یوسف عزیزی بنی طرف، عصمت عطایی، اکبر عطری، کاظم علمداری، بهاره علوی، رضا علوی ثانی، جعفر علی عباسی، ابراهیم علیپور، فرهمند علیپور، غلامحسین علیپور اصل، فریبا علیپور خرمدره، شهین علیزاده، غلامعلی علیزاده، یوسف علیزاده آذر، غلامعلی علیزاده مراغی، داریوش عندلیبیان، بهبود غلامی، توکل غنی لو، ارسان غیبی، بیوک غیبی، کبری غیبی، میرولی غیبی، ناصر غیبی، فرشید فاریابی، حیدر فتاحی، روح‌الله فتاحی، فرشته فراهانی، خانواده فرجزاده: (ابوالفضل، حسن، حسین ه، حمید، سکینه، عقیل، فاطمه، فرشته، محبوب، محمود و ملیحه فرجزاده)، مهدیه فرجزاده، خدیجه فرجی، یارغیب فرجی، بهنام فردی، عصمت فردی، نصیب فردی، یعقوب فردی، یوسف فردی، محمود فرزانه، سمیه فرشی، غلام فرهنگی، سمیه فرید، فرانک فرید، امین فضلی، صابر فضلی، ثریا فلاح، آقابیگم فیض‌الهی، علی قاراپاپاق، ائلدار قاراداغلی، آغری قاراداغلی، حسن قاسمپور، حسین قاسمپور، خانم قاسمپور، قاسمعلی قاسم‌پور، اختر قاسمی، اژدر قاسمی، محسن قاسمی، معصوم قاسمی، کاوه قاسمی کرمانشاهی، سعید قاسمی نژاد، ایوب قانع، محمد قائم مقامی، بهروز قرابابائی، اکبر قربانی، علی قره‌جه‌لو، شهین قزلباش، فاطمه قزلباش خمسه، زهره قزوینی‌زاده،  خانواده قلیزاده: (حمید، داداش، روح‌الله، ژیلا، سولماز، شاهباز، مجید، محمد و وحید قلیزاده، حسین قنبری، زهرا قنبری، هانیه قورخماز، سهیلا قهرمانی، ماوی قهرمانی، یاشار قهرمانی، حسن کاظمزاده، رضا کاظمی، مجید کاظمی، علی کافی، صالح کامرانی، هادی کحال‌زاده، کاوه کرمانشاهی، عبدل کریم زهی، شهلا کریمزاده، سولماز کریمزاده اصل، امیر کریمی، بهروز کریمی، بهزاد کریمی، رضا کریمی، علی کریمی، علیرضا کریمی، وجیهه کریمی، محمدعلی کریمی اصل، علی کشاورز، خلیل کعبی، حسن کمانداری، حامد کنانی، جلال کودریلو، امیر کیارسی، آتیلا کیشی‌زاده، خانواده کیومرثی: ( اتابک، احمد، اصغر، اکبر، بابک، حسین، سامان، سمیرا، فاطمه، محسن و محسن کیومرثی)، عباد گرگری، علیرضا گلزارنیا، سید میثم گلستانی، گونتای گنجالپ، جاوید گونئی، حسن لاهیجی، نگار السادات لاهیجی، عباس لسانی، الهام لطیفی، ژیلا م. شریعت پناهی، محمود ماهری، لیلا مجتهدی، کاظم مجدم، عسگر مجرد، داریوش مجلسی، الهام محبوبی، محبوبه محبی، سوسن محرمی، علی محمدزادگان، یاشار محمدزادگان، بهکام محمدی، بهمن محمدی، روژین محمدی، سامان محمدی، فرحناز محمدی، نسرین محمدی، نوید محمدی نسب آباد، صیاد محمدیان، آزاد محمودی، شهاب مخبری، احمد مختاری، علی مختاری، نسرین مختاری، آیدین مخلص علوی، بلال مراد ویسی، شاهین مرادی، صابر مرادی، عادل مرادی، امیر مردانی، فرنگیز مردای، فرید مریشدی، شهرزاد مسعودی، مهرداد مشایخی، اسماعیل مشفقی‌فر، منصور مشفقی‌فر، محمد مصری، کاوه مظفری، مهری معمار حسینی، محمود معمارنژاد، علی معینی، خدیجه مقدم، رضوان مقدم

ترجمه انگلیسی

Release the Azerbaijani Civil and Cultural Rights Advocates in Iran

ترجمه عربی

اطلقوا سراح المعتقلين الاذربايجانيين

ترجمه ترکی

Güney Azərbaycanlı məhbuslari Buraxın

پيرامون مصاحبه آقای عليرضا صرافی به مناسبت 65-مين سالگرد بيانيه 12 شهريور

آزدمو : در راستای ایجاد فرصت برای طرح نظرات مختلف و تعاطی افکار و آگاهی خوانندگان نقد آقای کنعانی به مصاحبه اخیر آزدمو با آقای صرافی تقدیم حضور می گردد.

چندی پيش دوست گرامی آقای عليرضا صرافی در رابطه با 65- مين سالگرد انتشار بيانيه دوازده شهريور، يعنی اعلام تشکيل فرقه دمکرات آزربايجان مصاحبه­ای با کانون دمکراسی آزربايجان انجام داده بود، که شايان دقت است.

ايشان در اين مصاحبه به نکات خيلی مهمی، از جمله نوشتن بيانيه توسط 10 نفر اشاره کرده است. در مورد منبع استناد ايشان لازم به یادآوری است که خاطرات دائی محترمشان شاد روان رضا رسولی می باشد. همچنين ايشان در اين مصاحبه نقطه نظراتی را مطرح کرده­اند که خواندن آن برای نسل جوان اهميت بسزائی دارد. از اين جهت نظرات آقای صرافی قابل تقدير است.

اما مسئله­ قابل توجه و دقت در مصاحبه ايشان کاربرد کلماتی در مورد مبارزين راه آزادی و برابری می باشد که از یک بی دقتی کامل به معانی و مفهوم آنها ناشی می شود. برای نمونه، استناد به ادعاهای مرحوم ملازاده که هيچگونه اهمیت کارشناسانه و علمی ندارد، یکی از مصادیق همین مدعاست. عين نوشته ملازاده را بقرار زير می باشد.

«شنيديم وقتي روسها ادغام حزب توده و فرقه دموكرات آزربايجان را پيشنهاد نمودند سيد جعفر پيشه وري با آن مخالفت كرد او مدعي بود كه حزب توده ايران تشكيلات بدنامي است و نيز پس از به وجود آمدن فرقه دموكرات بود كه عوامل نفوذي شورويها به آن راه يافتند و متقابلا شخصيت هاي نامدار از فرقه بيرون رفتند.

با توجه به فشاری که از سوی شورویها به پیشه وری وارد میشد. عملا در اواخر شهریورماه کمیته ایالتی حزب توده در آزربایجان خود را منحل نمود و این شاخه بزرگ حزبی با کلیه اعضای خویش که بالغ بر 65000 عضو میشد، در فرقه دموکرات ادغام شد.

اکثریت مهاجرین نیز که تا آن وقت در صف حزب توده قرار داشتند وارد صفوف فرقه دموکرات شدند.  در میان این گروه افرادی یافت می‌شدند که به نوعی سرسپرده روسیه بودند که غلام‌یحیی دانشیان از آن جمله بود».

استناد آقای صرافی به این نوشته بی پایه و اساس و خصمانه آقای ملازاده حیرت انگیز است.

دوست عزيز صرافی خوب میداند که غلام يحيی و امثالهم انسانهای کار و زحمت بودند، يعنی آنها متعلق به خانواده دهقانانی بودند که از طرف خانهای آزربايجان در فشار بوده و برای گذران زندگی به شوروی، يا بهتر بگويم به آزربايجان و قفقاز رفته و در آنجا به کارهای سخت مشغول بوده­اند. نسل غلام يحيی در باکو و ساير شهرهای قفقاز کم-کم با محيط انقلابی قفقاز آشنا شده و حذب فعاليت انقلابی شده و برای رهائی خلق خود در اردوی فرقه عدالت آموزش ديده بودند. و سيد جعفر پيشه­وری هم جزو رهبری اين فرقه بود.

دوست عزيز! ما بهتر میدانيم که آن زمان در روسيه شرايط انقلابی حاکم بوده و جريان سوسيال دمکراسی انقلابی سراسر روسيه را فرا گرفته بود. طبيعی بود که افرادی مثل پيشه­وری، غلام يحيی و ديگران از اين محيط انقلابی توشه­ای بايد بر میداشتند چرا که آنها انسانهای کار و زحمت بودند و با همان توشه نیز به کشور و وطن خويش باز گشتند و برای رهائی خلق خود مبارزه کردند.

دوست عزيز! غلام يحيی و امثالهم سرسپرده نبودند، بلکه از نظر ايدئولوژيکی با سوسيال دمکراتهای آن سوی ارس همبستگی داشتند، يعنی در مبارزه نیروی کار برعلیه اردوی سرمایه، با شوروی سوسيالستی همبسته بودند. اين موضوع در مرام سوسيال دموکراسی شرط اساسی بود. آنها هر کجای دنيا بر عليه ظلم و بیعدالتی مبارزه­ای جریان داشت شرکت کردن در آن پيکار را بدون اینکه «سرسپرده» باشند، وظيفه مقدس خود میدانستند. چنانکه پيشه وری در جنبش جنگل، در مقام وزیر خارجه جمهوری گیلان، با ميرزا کوچک خان در يک سنگر با استبداد تهران مبارزه می کرد و يا از نسل بعدی افرادی مثل صفائی فرهانی در اردوگاه جرج حبش برای آزادی خلق فلسطين مبارزه کرد.

متأسفاده در اين برهه از تاريخ بشری هر کسی مثل ملازاده به خود حق می دهد که مبارزين راه آزادی و کسانی که تا گلو در خاکش کردند، توهين کند. آيا اين رسم تاريخ نگاری است. چگونه می توان با استناد به: «من شنيده­ام…» جناب ملازاده، دهان باز کرد، قلم بدست گرفت و تاريخ پر افتخار مبارزه راه آزادی و مبارزین را لجن مال کرد!

دوست عزيز! می خواهم در رابطه با غلام يحيی چند کلامی را جهت آگاهی شما و علاقمندان دیگر بعرض برسانم. غلام يحيی مرد دلاوری بود که در راه آزادی زحمتکشان، بخصوص دهقانان سخت کوش مبارزه می کرد و به همین سبب هم، خوانین آزربايجان وی را تا گلو در خاک کرده اند. ايشان که مورد اعتماد پيشه­وری بود، در رهبری فدائی قرار گرفت. غلام يحيی آخرين شخص از رهبری فدائيان حکومت ملی آزربایجان بود که از جبهه دفاع مقدس عقب نشينی کرده­است.  غلام يحيی جزو سه نفری بود که بنا به خواست حکومت تهران بايستی آزربايجان را ترک ميکرد( بنا به نوشته جاوید سلام­الله – حکومت تهران می خواست پيشه­وری، بادگان و غلام يحيی از آزربايجان خارج بشوند.)

غلام يحيی در مهاجرت نیز تا آخر عمر از مرام فرقه دمکرات آزربایجان دفاع نموده و تشکيلات آنرا حفظ و حراست کرد.

خورشچف بعد از روی کار آمدن، از حکومت تهران بخاطر کمک به فرقه دمکرات آزربایجان عذر خواهی کرد. پيامد اين سياست حذف فرقه بود که بقول شما اين مسئله از طرف کمونيستهای مرکزگرای حزب توده شروع شد. البته، قبل از اين جريانهای ديگری در داخل فرقه شکل گرفته بودند که موضوع بحث ما نيست (اميد است که روزی رهبری فرقه دمکرات آزربايجان با تشکيل گروه علمی، تاريخ فرقه را که يکی از نواقصات رهبری می باشد، بنويسد تا برای نسل امروز تاريخ فرقه روشن گردد.) در دهه شصت ميلادی گروه کار برای وحدت فرقه و حزب توده تشکيل شد، اعضائ اين گروه شش نفر، سه نفر از حزب توده ایران و سه نفر از فرقه بودند. از حزب رادمنش، طبری و اسکندری از فرقه نیز غلام يحيی دانشيان، عبدالحسن رحمانی و بالاش آذراوغلو در اين گروه شرکت داشتند. بعد از يک ماه بحث، اعضای رهبری فرقه بزور توانستند در پروتوکول وحدت،نام و کميته مرکزی فرقه را حفظ کنند و در نهايت در کنفراس وحدت در اساسنامه حزب شعبه ايالتی آزربايجان با اسم فرقه با داشتن کميته مرکزی تصويب و نوشته شد. آری به جرئت می توان گفت که اين خواست اکثراعضائ فرقه، بخصوص غلام يحيی بود که توانستند فرقه را در آن شرايط سياسی شوروی نگه دارند.

دوست عزيز 27 سال است که من در مهاجرت زندگی می کنم و برايتان روشن است که از نزديک با تمام سندهای فرقه آشنا هستم و حتی با تمام اعضائ قديمی فرقه نيز بحث و گفتگو داشته­ام. ايرادهائی که در مورد غلام يحيی وجود دارد اکثرا ايرادهای بنی اسرائیلی است. افرادی که در مهاجرت به غلام يحيی ايراد می گيرند اکثرا ايرادهای معيشتی است. برای مثال به من خانه سه اتاقه نداد دواتاقه داد و يا فرزند مرا به رشته پزشکی نفرستاد و امثالهم…حتی يک نمونه ايراد سياسی نمیتوانی ببينی. تا کنون کسی پيدا نشده که به من بگويد ما می خواستيم برگرديم مبارزه کنيم غلام يحيی نگذاشت. اين است ايرادها. التبه خودتان می دانيد که انسان بدون اشتباه نيست در کار، بخصوص در کار سياسی رهبری فرقه اشتباه وجود داشته و امروز هم هست و اين بمعنی به اصطلاح سرسپردگی نيست. من در ميان رهبری فرقه در مهاجرت شخصی با شهامت تر از غلام يحيی نديده و نشنيده­ام. ايشان هر کاری کرده از کسی دستور و يا امری نگرفته، بلکه خودش به آن ايمان داشته است. آدم نترس و محکمی بوده است.

در هر صورت، دوست عزيز هم مأمورين رژيم شاه و هم رژيم جمهوری اسلامی در مورد  به اصطلاح سرسپردگی رهبری فرقه، بخصوص غلام يحيی تن ها کاغذ سياه کرده اند و امروز هم اين کار را ادامه می دهند. می دانيد چرا؟ چون همه اين رادمردان تمام زندگی خود را در راه آزادی خلق از جور و ستم فدا کرده اند. آنها با توهين و افترا می خواهند رهبری فرقه را بی ريشه و وابسته نشان دهند تا نسل امروز را منحرف سازند. متأسفانه محققين فرقه اين خط ظريف حاکميت تهران را نمی توانند تشخيص دهند. بهر حال در اين مورد صفحات زيادی می شود پر کرد.

دوست عزيز می دانم که از من نخواهي رنجيد، چونکه بقول معروف دوست آيينه دوست است. اين بی دقتی از انسان مجربی مثل شما پذیرفته نیست و جای انتقاد دارد.

يدالله کنعانی(نمينلی)

Release the Azerbaijani Civil and Cultural Rights Advocates in Iran

Declaration of a Group of Political Prisoners’ Families, Intellectuals, Academics, Civil Movements and Human Rights Activists

Release the Azerbaijani (Civil and Cultural Rights Advocates in Iran)

2010-29-8

From the beginning of the spring of this year tens of Azerbaijani civil and cultural rights advocates in different cities including Tabriz, Tehran, Karaj, Urmieh, Ardebil, Miandoab, Makoo, Kaleibar, Meshkinshahr, Khoy and Soofian, have been arrested and imprisoned. Although some of them have been bailed out, yet a group consisting of Hamideh Farajzadeh, Zahra Farajzadeh (women’s rights activists), Akbar Azad (writer and journalist), Hasan Rahimi Bayat (human rights activist), Hosein Nasiri, Dr. Alireza Abdollahi, Dr. Latif Hasani, Mahmood Fazli, Shahram Radmehr, Ayat Mehrali Beigloo, Behbood Gholizadeh, Aydin Khajei, Bahman Nasirzadeh, Heidar Karimi, Naim Ahmadi, Yunes Soleimani and Shokrollah Qahremani Fard – all of them Azerbaijani civil rights activists – have been in solitary confinement averagely for three months. This is while Saeid Matinpoor, Ali Abbasi, Vadud Saadati, Rahim Gholami and Behrooz Alizadeh have been in prison since last year. Lately, also Hanie Farshi Shotorban has been arrested and added to the previous collection.

As we know, many of these detentions have been realized without the presentation of a court injunction, the detainees are kept in solitary cells and are deprived of the right to choose a lawyer. Some have been exposed to severe physical and mental torture and are not allowed to meet or contact their family.

We, besides acknowledging the legitimacy of the Azerbaijanis demanding their cultural, lingual, social, economic, and political rights, believe that the campaign/struggle for achieving democracy is not separated from the campaign for earning the basic rights of residents of the ethnic communities of the country. We severely condemn the discriminatory policies (toward the non-Persian ethnic communities) of the central government of Iran, which have caused relative lag in different regions and have created ethnic gap in the society of Iran.

We believe that the campaign against dictatorship in Iran will not succeed if ignoring the citizenship rights of the Turks, and Kurds, and Arabs, and Baloochs. So, condemning all types of violence, torture, insult, aspersion and trampling of the individual rights of the arrested people, we are requesting the independent media and human rights organizations to through news covering, want their unconditional release and the referring of their cases to a fair and impartial court.